Jak żyć z PCOS i jakie są możliwości leczenia?

Diagnoza PCOS nie musi oznaczać rezygnacji z marzeń o dziecku czy normalnym życiu. To prawda, że zespół policystycznych jajników to choroba przewlekła, ale dzisiaj mamy wiele możliwości, które pozwalają kontrolować objawy, poprawić samopoczucie i zadbać o płodność.

Zespół policystycznych jajników to przewlekłe zaburzenie hormonalne i metaboliczne, które dotyczy nawet co dziesiątej kobiety. Objawia się głównie nieregularnymi miesiączkami, problemami z owulacją, nadmiernym owłosieniem, trądzikiem czy trudnościami z utrzymaniem wagi. Jak ją skutecznie okiełznać?

Leczenie PCOS – co jeść, a czego unikać

Dieta naprawdę ma ogromne znaczenie przy leczeniu PCOS. Często słyszę od pacjentek: „To co, już nigdy nie zjem kawałka ciasta?” albo „Czy muszę liczyć każdą kalorię?”. I zawsze odpowiadam: nie chodzi o zakazy, ale o to, by pomóc Twojemu organizmowi działać spokojniej i stabilniej.

Największym wrogiem przy PCOS są nagłe skoki cukru. Dlatego staraj się unikać białego pieczywa, słodyczy i słodkich napojów, bo one podbijają insulinę i nasilają objawy. Fast food, tłuste sosy czy gotowe przekąski też nie będą Twoimi sprzymierzeńcami – często zwiększają stan zapalny w organizmie. Ale nie chodzi tylko o to, czego nie jeść. Dużo ważniejsze jest to, co warto wprowadzić na stałe. Twoimi najlepszymi przyjaciółmi są produkty pełnoziarniste, warzywa i owoce o niskim indeksie glikemicznym, zdrowe tłuszcze i chude białko. Kiedy zamienisz białą bułkę na razowy chleb, słodką przekąskę na garść orzechów czy chipsy na hummus z marchewką, naprawdę poczujesz różnicę.

Polecane (łagodzą objawy): Niewskazane / do ograniczenia (nasilają objawy):
Warzywa (szczególnie zielone: brokuły, szpinak, jarmuż) Słodycze i cukry proste (batony, ciastka, napoje gazowane)
Owoce o niskim IG (jagody, maliny, truskawki, jabłka) Biała mąka, biały ryż, jasne pieczywo
Produkty pełnoziarniste (kasza gryczana, komosa ryżowa, pieczywo razowe) Fast food, produkty smażone w głębokim tłuszczu
Chude białko (drób, ryby, jaja, soczewica, ciecierzyca) Tłuste mięso czerwone, przetworzone wędliny
Ryby morskie (łosoś, makrela, sardynki – źródło omega-3) Nadmiar nabiału tłustego (sery żółte, śmietana)
Zdrowe tłuszcze (oliwa, orzechy, awokado, siemię lniane) Tłuszcze trans (margaryny, gotowe ciastka, chipsy)
Ziołowe napary (mięta, melisa, pokrzywa) Nadmiar kawy i mocnej herbaty (więcej niż 2 filiżanki dziennie)
Woda, napary bez cukru Alkohol (szczególnie piwo i słodkie drinki)

Zmiana diety nie działa z dnia na dzień, ale moje pacjentki, które konsekwentnie wprowadzają zdrowe nawyki, często zauważają poprawę cykli, spadek masy ciała i zmniejszenie trądziku.

Kto leczy PCOS?

W przypadku PCOS najlepiej, gdy nad Twoim zdrowiem czuwał zespół specjalistów. Najczęściej pierwszym krokiem jest ginekolog, który zbada Cię, zrobi USG i poprowadzi dalszą diagnostykę. Bardzo pomocny bywa też endokrynolog, bo PCOS to nie tylko jajniki, ale i cała gospodarka hormonalna oraz metaboliczna. Jeśli trafisz do ginekologa-endokrynologa, masz w jednej osobie oba spojrzenia.
Ogromne znaczenie ma także wsparcie dietetyka, pomoże Ci tak dobrać sposób odżywiania, żeby złagodzić objawy i poprawić samopoczucie. Coraz częściej mówię też pacjentkom, że warto zadbać o psychikę. PCOS bywa trudne emocjonalnie, i tu nieocenioną rolę odgrywa psycholog, który pomoże Ci lepiej poradzić sobie ze stresem, wahaniami nastroju czy obniżoną samooceną.


Sprawdź także:
Nieregularne miesiączki i włosy na twarzy? Sprawdź, czy to nie PCOS


PCOS a waga

Być może słyszałaś, że PCOS zawsze oznacza nadwagę. To nieprawda. Znam pacjentki szczupłe, które zmagają się z tą chorobą, a ich jedynym objawem są nieregularne miesiączki czy problemy z owulacją. Ale faktem jest, że wiele kobiet z PCOS ma większą tendencję do przybierania na wadze i trudniej im schudnąć.
Dlaczego tak się dzieje? PCOS bardzo często wiąże się z insulinoopornością, czyli sytuacją, gdy Twój organizm gorzej radzi sobie z glukozą. Wtedy poziom insuliny rośnie, a to sprzyja odkładaniu tkanki tłuszczowej, zwłaszcza w okolicy brzucha. Czasami słyszę w gabinecie: „Staram się jeść zdrowo i ćwiczę, a waga ani drgnie”. To naprawdę częste i nie oznacza, że robisz coś źle, to po prostu efekt zaburzeń hormonalnych.
Dlatego tak ważna jest odpowiednia dieta, ruch i leczenie – wszysto razem.

PCOS a wiek

Objawy PCOS mogą pojawić się już w okresie dojrzewania, zwłaszcza jeśli cykle od początku są nieregularne i towarzyszą im inne symptomy, takie jak trądzik czy nadmierne owłosienie. Średni wiek, w którym choroba jest diagnozowana, to 20-30 lat, najczęściej w momencie starań o ciążę lub wtedy, gdy objawy stają się uciążliwe i skłaniają do wizyty u lekarza. W okresie menopauzy dolegliwości związane z cyklem stopniowo ustępują, ale problemy metaboliczne, takie jak insulinooporność, ryzyko cukrzycy czy chorób serca, wciąż pozostają i wymagają kontroli.

Leczenie PCOS – psychika

O PCOS mówi się głównie w kontekście cykli i płodności, a zapomina o psychice. Tymczasem moje pacjentki bardzo często zmagają się z:

  • obniżoną samooceną przez trądzik czy owłosienie,
  • stresem i poczuciem winy przy problemach z zajściem w ciążę,
  • wahaniami nastroju związanymi z hormonami.

Dlatego podkreślam, że wsparcie psychologa, grupy wsparcia albo psychoterapii to ważny element leczenia PCOS. Nie chodzi tylko o „radzenie sobie z chorobą”, ale o jakość życia.


Sprawdź także:
Jak być szczęśliwym? Psycholog Agnieszka Świtała-Kosik


Nieleczony PCOS

PCOS to choroba, która rozwija się powoli, czasem przez lata, zanim zostanie postawiona diagnoza. Średnio rozpoznaje się ją u kobiet między 20. a 30. rokiem życia, ale objawy mogą zaczynać się już w okresie nastoletnim. Nieleczone PCOS zwiększa ryzyko poważnych konsekwencji zdrowotnych: niepłodności, cukrzycy typu 2, nadciśnienia, chorób sercowo-naczyniowych. Dlatego tak ważne jest, by nie bagatelizować objawów i zgłosić się do specjalisty.

Z PCOS można żyć normalnie, mieć zdrowe dzieci i czuć się dobrze w swoim ciele, pod warunkiem, że choroba jest właściwie zdiagnozowana i leczona.

Dr Agnieszka Osińska, ginekolog-endokrynolog

Nieregularne miesiączki i włosy na twarzy? Sprawdź, czy to nie PCOS

Zespół policystycznych jajników, czyli PCOS, to jedno z najczęstszych zaburzeń hormonalnych u kobiet. Szacuje się, że dotyczy nawet co dziesiątej z nas! Kiedy do mojego gabinetu przychodzą kobiety z nieregularnymi miesiączkami, zawsze zadaję szereg im dodatkowych pytań i najczęściej zalecam kolejne badania, aby postawić diagnozę.

Nieregularne miesiączki – pierwszy sygnał choroby

Jednym z najbardziej charakterystycznych objawów tej choroby są zaburzenia cyklu. Miesiączki mogą być rzadkie (co 35–60 dni), bardzo obfite albo wręcz odwrotnie – skąpe. Niektóre pacjentki mówią, że miesiączki „przepadają” na kilka miesięcy, a potem wracają. Za tym często kryje się brak owulacji, czyli brak dojrzewania i uwalniania komórki jajowej. To właśnie dlatego PCOS bywa przyczyną problemów z zajściem w ciążę.

Hormonalne objawy PCOS: włosy, skóra, waga

PCOS to nie tylko nieregularne cykle. Wiele objawów wiąże się z podwyższonym poziomem androgenów (hormonów „męskich”):

  • włosy, które rosną Ci na twarzy, brzuchu czy plecach (czyli hirsutyzm – nadmierne owłosienie)
  • trądzik, który nie ustępuje po leczeniu dermatologicznym,
  • przetłuszczająca się skóra i włosy,
  • problemy z wagą, trudność w utracie kilogramów mimo diety i ruchu.

To objawy, które nie tylko wpływają na zdrowie fizyczne, ale też bardzo obciążają psychicznie. Wiele pacjentek mówi, że właśnie te zmiany, a nie same cykle, były dla nich największym problemem.


Przeczytaj też:
Dlaczego nie zachodzę w ciążę? Badanie drożności jajowodów


Inne możliwe objawy

Niektóre kobiety z PCOS skarżą się na przewlekłe zmęczenie, wahania nastroju, bóle głowy czy problemy z koncentracją. Choroba ta często łączy się też z insulinoopornością, co może objawiać się sennością po posiłkach, napadami głodu czy trudnościami w utrzymaniu stabilnej wagi.

Co to jest PCOS i czym różni się od policystycznych jajników?

PCOS (skrót z języka angielskiego: polycystic ovary syndrome) to zespół objawów wynikających z zaburzeń hormonalnych i metabolicznych. Na USG często widzimy obraz jajników z licznymi drobnymi pęcherzykami, czyli tzw. jajniki policystyczne. Ale sam taki obraz nie wystarcza do postawienia diagnozy. PCOS to nie tylko wygląd jajników, ale przede wszystkim objawy kliniczne i wyniki badań hormonalnych.

Jak diagnozuje się PCOS?

Rozpoznanie opiera się na tzw. kryteriach rotterdamskich – aby stwierdzić PCOS, muszą być spełnione co najmniej dwa z trzech elementów:

  • nieregularne lub brak owulacji,
  • podwyższony poziom androgenów (w badaniach lub objawach klinicznych),
  • charakterystyczny obraz jajników w USG.

Badania, które zwykle zlecam pacjentkom, obejmują:

  1. USG przezpochwowe jajników,
  2. badania hormonalne: LH, FSH, testosteron, estradiol, progesteron, prolaktyna, hormony tarczycy,
  3. czasem krzywą cukrową i insulinową, aby sprawdzić insulinooporność.

PCOS można pomylić z inną chorobą

Objawy takie jak nieregularne miesiączki, owłosienie czy problemy z cerą mogą być wynikiem innych chorób, np. chorób tarczycy, hiperprolaktynemii, przedwczesnego wygasania czynności jajników czy wahań masy ciała. Dlatego tak ważna jest dokładna diagnostyka i nieopieranie się wyłącznie na obrazie USG.

I pamiętaj: nie tylko PCOS powoduje nieregularne miesiączki!

To bardzo ważne. Nieregularne cykle mogą mieć wiele innych przyczyn, m.in.:

  • dojrzewanie i okres nastoletni,
  • stres i nagłe zmiany w trybie życia,
  • intensywny wysiłek fizyczny,
  • niedoczynność lub nadczynność tarczycy,
  • hiperprolaktynemia,
  • znaczna utrata lub przyrost masy ciała.

Dlatego nigdy nie stawiaj sobie diagnozy sama. Potrzebne są badania hormonalne, USG i rozmowa z lekarzem ginekologiem, by rozpoznać PCOS lub wykluczyć inne przyczyny.


Sprawdź też:
Jak żyć z PCOS i jakie są możliwości leczenia?


Zgłoś się do ginekologa-endokrynologa

Czy zauważyłaś trudności z utrzymaniem wagi, trądzik mimo upływu lat młodzieńczych, przerzedzające się włosy lub nadmierne owłosienie w nietypowych miejscach? To mogą być objawy PCOS. Jeśli obserwujesz u siebie takie dolegliwości, warto zgłosić się do ginekologa lub endokrynologa. Wczesne rozpoznanie pozwala nie tylko uporządkować cykl i poprawić samopoczucie, ale też zmniejszyć ryzyko długofalowych powikłań, takich jak insulinooporność czy problemy z płodnością.

Dr Agnieszka Osińska, specjalista ginekolog-endokrynolog

Kontakt

Masz pytania? Chcesz się zapisać na wizytę?
Zadzwoń lub napisz do nas. Odpowiadamy na wszystkie wiadomości.

Masz pytania? Zadzwoń


Zapisz się on-line!

Zapisy on-line