Zgaga w ciąży. Top 10 sposobów pacjentek

Zgaga w ciąży dotyka niemal co drugą przyszłą mamę. Nasze pacjentki opisują tę dolegliwość jako nieprzyjemne uczucie palenia i pieczenia głęboko w gardle i w górnej części klatki piersiowej. Zgaga najczęściej pojawia się w drugim i trzecim trymestrze ciąży, czyli między szóstym a dziewiątym miesiącem. Bardzo często jest tak, że zgaga nie doskwiera przyszłym mamom przed ciążą, pojawia się jednak w jej trakcie i – na szczęście – ustaje po ciąży.

Co powoduje zgagę w ciąży?

Jednym z głównych czynników przyczyniających się do zgagi w ciąży jest wzrost poziomu hormonu progesteronu. Ten hormon ma wpływ na zwiotczenie mięśni, w tym zwiotczenie zwieracza dolnego przełyku, co może prowadzić do cofania się kwasu żołądkowego do przełyku i wywoływać zgagę. Dodatkowo, rosnąca macica może wywierać nacisk na żołądek, co również sprzyja cofaniu się treści żołądkowej.

Jak radzić sobie ze zgagą w ciąży?

Każda kobieta jest inna, każda ciąża może przebiegać w inny sposób, ale na podstawie rozmów z pacjentkami przygotowałyśmy dla Was listę 10 najskuteczniejszych sposobów na złagodzenie nieprzyjemnych dolegliwości zgagi. Zanim sięgniesz po medyczne preparaty z apteki, warto wypróbować domowe, niefarmaceutyczne sposoby.

1. Krótko: jedz mniejsze porcje

Unikaj dużej ilości jedzenia na raz – jedz, ale częściej. Unikaj przejadania się oraz popijania posiłku dużą ilością napojów (w tym wody).

2. Pożegnaj najlepszych przyjaciół zgagi

Staraj się ograniczyć ilość (a najlepiej wyklucz je z diety) potraw i napojów wywołujących zgagę: potraw tłustych, pikantnych, kwasowych, czekolady, kawy i napojów gazowanych. Wyeliminuj warzywa cebulowe, ogórki kiszone, produkty z dodatkiem glutaminianu sodu oraz soki z kartonów – szczególnie pomidorowe i cytrusowe. Nie jedz posiłków na noc – ostatni warto zaplanować na minimum 3 godziny przed snem.

3. Pozycja ma znaczenie

Unikaj leżenia bezpośrednio po jedzeniu – odczekaj przynajmniej 2-3 godziny po jedzeniu przed położeniem się. Do spania przygotuj poduszkę wyższą, niż używałaś przed ciążą. Pomoże Ci
zminimalizować cofanie się kwasu żołądkowego.

4. Guma do żucia

Żucie gumy po posiłkach może stymulować produkcję śliny, co pomaga neutralizować kwas żołądkowy. Wybierz tę bez cukru 🙂

5. Mleko, jogurty i lody

Mleko neutralizuje kwasy żołądkowe. Nie wszystkie kobiety w ciąży dobrze tolerują mleko, więc warto eksperymentować z różnymi metodami. Wiele pacjentek poleca napój z migdałów (także w połączeniu z mlekiem) lub mleko migdałowe. Innym rozwiązaniem są kefiry, maślanki, jogurty – bez dodatków cukru oraz… lody w umiarkowanych ilościach 🙂

6. Herbata miętowa

Mięta, tradycyjnie zaparzona, czyli napar z mięty pieprzowej, w opinii pacjentek jest  środkiem zdecydowanie polecanym w łagodzeniu zgagi.

7. Drobni sprzymierzeńcy

Kilka surowych migdałów, siemię lniane, owsianka – to naturalne produkty, które pomagają w stabilizacji poziomu kwasu żołądkowego. Warto wybrać także chleb pełnoziarnisty zamiast białego. Twoim sprzymierzeńcem w walce ze zgagą jest także imbir – w naparach, herbacie lub jako dodatek do potraw. Korzeń imbiru można jeść pod warunkiem braku nadciśnienia w ciąży.

8. Soda oczyszczona

Pita z umiarem (nadmiar sody będzie powodował biegunkę!) jest sprawdzonym sposobem na zgagę. Przygotowanie jest bardzo proste – rozpuść łyżeczkę sody w szklance przegotowanej wody i wypij.

9. Luźne ubrania

Warto wspomnieć także o unikaniu obcisłych ubrań, szczególnie w okolicy brzucha. Wąskie spodnie mogą powodować ucisk na żołądek i sprawiać, że jego zawartość będzie się cofać.

10. Ratunek z apteki

Jeśli zawiodą wszystkie powyższe strategie, poproś o pomoc farmaceutę, który poleci Ci dozwolone w ciąży preparaty neutralizujące kwas żołądkowy. Zawierają one sole glinu, magnezu i wapnia. Jeśli okażą się nieskuteczne, pozostają leki z grupy antagonistów receptora histaminowego (famotydyna) lub w ostateczności inhibitory pompy protonowej, czyli omeprazol, pantoprazol, esomeprazol.

Pamiętaj – jeśli zgaga jest silna i trwała, warto skonsultować się z lekarzem ginekologiem, aby omówić strategie łagodzenia objawów dobrane indywidulanie dla Twojego stanu zdrowia.

Skąd u kobiety suchość pochwy? Ginekolog rozwiewa wątpliwości

Przeczytasz tutaj:

Suchość pochwy to powszechny problem, zwłaszcza u kobiet w okresie menopauzy, choć występuje również u młodszych pacjentek – z różnych powodów. Wiele kobiet wstydzi się przyznać do problemów z nawilżeniem pochwy w trakcie stosunku, co często prowadzi do unikania zbliżeń intymnych. Tymczasem może być to objaw problemów hormonalnych, efekt uboczny stosowania terapii w leczeniu innych chorób a także symptom przemęczenia i przewlekłego stresu. Ważne, by nie bagatelizować tej przypadłości i szczerze porozmawiać o niej z lekarzem ginekologiem, który pomoże znaleźć skuteczne leczenie.

Kiedy mówimy o suchości pochwy?

Przede wszystkim podkreślmy, że suchość pochwy to nawracający stan, w którym błona śluzowa pochwy kobiety nie jest odpowiednio nawilżona. To nie pojedynczy przypadek, nie chwilowe dolegliwości tylko powtarzający się objaw – od tygodni, miesięcy. Może to objawiać się uczuciem pieczenia, swędzenia, dyskomfortem lub bólem podczas seksu. Przypadłość ta skutkuje także zwiększonym ryzykiem podrażnień i infekcji.

Dlaczego tak się dzieje? Suchość pochwy najczęściej kojarzona jest z niewystarczającym podnieceniem seksualnym, które wpływa na funkcje pochwy, w tym na produkcję śluzu ułatwiającego penetrację i zapewniającego komfort podczas stosunku. Jednak kiedy suchość pochwy występuje u kobiet, które są podniecone, zwykle „winne” są inne czynniki, takie jak zmniejszona produkcja estrogenów.

Przyczyny suchości pochwy

To właśnie niedostateczna produkcja estrogentów jest najczęstszą przyczyną tej przypadłości. W większości dotyczy ona kobiet w trakcie menopauzy, jednak absolutnie nie jest to regułą. Taka sytuacja może występować również u młodszych kobiet z innych powodów, np. jako skutek uboczny przyjmowanych lekarstw. Przyjrzyjmy się każdemu z potencjalnych powodów, jako że ustalenie przyczyny jest niezbędne we wdrożeniu odpowiedniego leczenia i wyeliminowaniu dolegliwości.

Suchość pochwy a karmienie piersią

Podczas karmienia piersią organizm kobiety zwykle produkuje mniej estrogenów, co ma wpływ na poziom nawilżenia pochwy. Gdy poziomy estrogenów są niższe, błona śluzowa pochwy może stawać się cieńsza i mniej elastyczna, co może skutkować suchością. Co ważne jednak, jest to sytuacja przejściowa. Poziomy estrogenów zazwyczaj powracają do normy po zakończeniu okresu karmienia piersią. Rozwiązaniem jest doraźne stosowania środków nawilżających.

Suchość pochwy w ciąży

W ciąży w ciele kobiety zachodzą różne zmiany hormonalne, w tym zwiększenie poziomu hormonów płciowych, takich jak estrogen i progesteron. Te zmiany mogą wpływać na zdrowie intymne i nawilżenie pochwy. Kobiety w ciąży mogą także doświadczać tej przypadłości z innych powodów, takich jak zmęczenie, stres, czy stosowanie niektórych leków.

Jeśli kobieta w ciąży odczuwa niedostateczny poziom nawilżenia, sprawiający jej dyskomfort, zaleca się skonsultowanie się z lekarzem. Lekarz może zaproponować bezpieczne dla kobiet w ciążt środki łagodzące objawy – na bazie wody, kwasu hialuronowego czy naturalnych olejów roślinnych. Otrzymamy je w aptece bez recepty.

Suchość pochwy w czasie menopauzy

Według statystyk, od 20% do 40% kobiet w okresie menopauzy doświadcza problemów z nawilżeniem pochwy. Wiele kobiet nie szuka pomocy medycznej z tego powodu, co oznacza, że rzeczywista liczba przypadków może być znacznie wyższa. Jest to zjawisko powszechne i związane ze zmniejszeniem produkcji estrogenów.

Rozwiązaniem są m.in. hormonalna terapia zastępcza (HTZ), leki zawierające estrogen (stosowane miejscowo lub ogólnie) oraz środki nawilżające. Terapia powinna być dobrana indywidualnie przez lekarza ginekologa z Poradni leczenia menopauzy.

Suchość pochwy w trakcie menopauzy
Odpowiednio dobrana terapia dla kobiet w trakcie menopauzy pozwoli na złagodzenie objawów.

Suchość pochwy jako skutek uboczny stosowanych lekarstw

Niedostateczne nawilżenie pochwy może być skutkiem ubocznym przyjmowania wielu różnych leków i jego wystąpienie należy skonsultować z lekarzem, który zalecił nam konkretną terapię. Warto zwrócić uwagę przede wszystkim na:

  • Leki przeciwhistaminowe, które przyjmujemy na alergię
  • Leki przeciwdepresyjne, zwłaszcza z grupy selektywnych inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny (SSRI)
  • Leki przeciwcukrzycowe
  • Leki przeciwbólowe, zwłaszcza te zawierające kodeinę
  • Leki antyhipertensyjne, stosowane w leczeniu nadciśnienia, zwłaszcza beta-blokery
  • Antykoncepcja hormonalna, zwłaszcza leki zawierające niskie dawki estrogenów
  • Leki przeciwgrzybicze stosowane długotrwale

Suchość pochwy a stres i zmęczenie

Problemy ze współżyciem i niedostateczne nawilżenie okolic intymnych bywa objawem wynikającym ze stresu i zmęczenia, powodując obniżoną produkcję śluzu pochwowego i zmniejszone libido. Kortyzol – hormon stresu bezpośednio wpływa na produkcję estrogenów, które są kluczowe dla zdrowia pochwy. Stres może także prowadzić do zwiększonego napięcia mięśniowego, w tym mięśni dna miednicy i utrudniać nawilżenie pochwy.
Rola stresu i przemęczenia w ustaleniu powodów suchości pochwy jest zdecydowanie niedoceniana. Techniki relaksacyjne, odpowiednia ilość snu, wypoczynku oraz aktywność fizyczna są receptą nie tylko na zdrowe i dłuższe życie, ale także na satysfakcjonujące życie intymne.

Suchość pochwy a inne choroby

Kłopoty z nawilżeniem pochwy mogą być objawem różnych chorób i stanów zdrowotnych. Poniżej kilka chorób, w których suchość pochwy może występować jako objaw towarzyszący:

  • Zespół Sjögrena – choroba autoimmunologiczna, w której układ odpornościowy atakuje gruczoły wydzielania
  • Cukrzyca – wysoki poziom cukru we krwi może prowadzić do zmniejszenia nawilżenia błony śluzowej
  • Nadczynność tarczycy
  • Inne choroby autoimmunologiczne takie jak toczeń rumieniowaty układowy czy reumatoidalne zapalenie stawów
  • Choroby neurologiczne – takie jak neuropatia cukrzycowa czy stwardnienie rozsiane, mogą wpływać na funkcje nerwowe kontrolujące wilgotność pochwy
  • Infekcje pochwy, zwłaszcza przewlekłe lub nawracające

Leki i sposoby na suchość pochwy

Omówiłam najczęstsze powody braku odpowiedniego nawilżenia pochwy, przyjrzyjmy się teraz metodom leczenia. Zależą one oczywiście od przyczyn objawu, jednak w każdym wypadku warto wdrożyć leczenie objawowe – środki nawilżające.

Oto kilka metod, które mogą pomóc w łagodzeniu suchości pochwy:

  • Stosowanie nawilżaczy w formie kremów, żelów czy kapsułek, dostępnych bez recepty (przed stosunkiem lub w codziennym użytkowaniu), najczęściej zawierających kwas hialuronowy.
  • Leki hormonalne – przypadku suchości pochwy spowodowanej spadkiem poziomu estrogenów, lekarz może zalecić hormonalną terapię zastępczą (HTZ). Mogą to być kremy, plastry, czy tabletki zawierające estrogen, które pomagają przywrócić odpowiednie nawilżenie.
  • Naturalne oleje roślinne – takie jak olej kokosowy czy olej jojoba, mogą być stosowane jako nawilżacze pochwy.
  • Unikanie mydeł o silnym działaniu chemicznym, środków antybakteryjnych, perfumowanych produktów higieny intymnej oraz irygacji pochwy.
  • Zmiana leków – jeśli suchość pochwy jest skutkiem ubocznym stosowania określonych medykamentów.
  • Regularna aktywność seksualna, która pomaga w utrzymaniu elastyczności pochwy i stymuluje produkcję naturalnych substancji nawilżających.

Każda kobieta jest inna, więc skuteczność różnych środków może się różnić. Ważne jest, aby nie bagatelizować tej dolegliwości i skonsultować się z lekarzem, aby uzyskać właściwą opiekę i wsparcie.

Dr Agnieszka Osińska, specjalista ginekolog, endokrynolog

Gorączka w ciąży – sprawdź, co wziąć na przeziębienie w ciąży

Nieubłaganie przyszła do nas jesień, a z nią sezon przeziębień, kaszlu, kataru i gorączki. Gorączka w ciąży często martwi przyszłe mamy, które obawiają się o wpływ infekcji na zdrowie nienarodzonego dziecka. Jest to rzeczywiście kwestia wymagająca uważności i odpowiedniej reakcji. Pamiętaj, by każdą infekcję w ciąży skonsultować z lekarzem.

Czy gorączka w ciąży może być niebezpieczna?

Tak, gorączka – czyli temperatura ciała powyżej 38 st. C – może być potencjalnie niebezpieczna w czasie ciąży, zwłaszcza w jej wczesnych fazach. Może zwiększać ryzyko wad rozwojowych płodu. Nieznacznie podwyższona temperatura ciała, która nie osiąga poziomu gorączki, zwykle nie jest uważana za szkodliwą dla ciąży.

Najważniejsze jest, aby podczas ciąży utrzymywać temperaturę ciała w normie i w razie infekcji jak najszybciej skonsultować się z lekarzem lub położnikiem. Specjaliści zalecą odpowiednią środków przeciwgorączkowych, które są bezpieczne w ciąży, takich jak paracetamol, ale zawsze powinno to być pod nadzorem lekarza.

W trakcie ciąży warto unikać sytuacji i czynników, które sprzyjają infekcjom. Jak to zrobić? Dbaj o higienę osobistą, unikaj kontaktu z osobami, które są chore, i stosuj się do zaleceń dotyczących szczepień zalecanych przez lekarza.

Podwyższona temperatura w ciąży

Wiele kobiet doświadcza podwyższonej temperatury ciała (37 – 37,5 st. C) w trakcie ciąży. To zjawisko może mieć różne przyczyny, niekoniecznie związane z infekcją:

  • Wzrost poziomu hormonów, takich jak progesteron, może wpłynąć na podwyższoną temperaturę ciała w trakcie ciąży.
  • Rozszerzone naczynia krwionośne: Wzrost objętości krwi w organizmie ciężarnej kobiety może prowadzić do rozszerzenia naczyń krwionośnych i podwyższenia temperatury.
  • Wzrost przepływu krwi do macicy i narządów miednicy może również przyczynić się do wzrostu temperatury ciała.
  • Ciąża wiąże się z większym zapotrzebowaniem na energię, co może prowadzić do zwiększonej aktywności metabolicznej i podwyższenia temperatury ciała.
  • Silne emocje, stres i niepokój mogą wpłynąć na temperaturę ciała.

Podwyższoną temperaturę należy skonsultować z lekarzem. Istnieje bowiem możliwość, że jest to objaw innej kwestii zdrowotnej, która wymaga uwagi medycznej.

Gorączka w ciąży – jak ją zbić?

Zbijanie gorączki w ciąży jest delikatnym procesem, który wymaga ostrożności i konsultacji z lekarzem. Oto kilka ogólnych zaleceń:

  • Paracetamol jest jednym z nielicznych leków przeciwbólowych i przeciwgorączkowych uważanych za stosunkowo bezpieczne w ciąży. Z lekarzem ustal odpowiednią dawkę. W ciąży nie należy stosować niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ), takich jak ibuprofen, chyba że lekarz inaczej zaleci.
  • Pij dużo płynów, takich jak woda, aby uniknąć odwodnienia, które może pogorszyć gorączkę.
  • Zadbaj o odpoczynek i sen. Pomoże to wzmocnić układ odpornościowy.
  • Obniż temperaturę pomieszczenia, w którym przebywasz. Wietrz mieszkanie, zapewnij dobrą wentylację.
  • Zastosuj zimne okłady na czoło, kark i nadgarstki, aby pomóc obniżyć temperaturę ciała. Nie stosuj zbyt zimnych kompresów i unikaj przewlekłego narażenia na zimno.
  • W czasie gorączki unikaj gorących kąpieli, długotrwałych pryszniców. Możesz wziąć letnią, krótką kąpiel.
Paracetamol w ciąży
Paracetamol jest jednym z nielicznych leków przeciwbólowych i przeciwgorączkowych uważanych za stosunkowo bezpieczne w ciąży.

Co wziąć na przeziębienie w ciąży?

Oprócz wspomnianego paracetamolu oraz innych wskazówek dotyczących sposobów obniżenia gorączki warto wspomóc organizm naturalnymi metodami:

  • Możesz skorzystać z nawilżaczy powietrza, które pomagają w łagodzeniu objawów suchego gardła i kataru. Nie przesadzaj jednak z intensywnością nawilżania i często wietrz pokój.
  • Użyj soli fizjologicznej do płukania nosa, co pomaga w usuwaniu zanieczyszczeń i nawilżeniu błon śluzowych nosa.
  • Pij ciepłe herbaty z miodem, cytryną i imbirem, które mogą pomóc w łagodzeniu objawów przeziębienia.
  • Dużo odpoczywaj. Ważne jest, aby dać organizmowi czas na regenerację.

Pamiętaj – nigdy nie rozpoczynaj leczenia przeziębienia w ciąży bez konsultacji z lekarzem lub położnikiem – nawet za pomocą dostępnych bez recepty leków.

Paracetamol w ciąży – ile można wziąć?

Paracetamol jest jednym z niewielu leków przeciwbólowych i przeciwgorączkowych uważanych za stosunkowo bezpieczne podczas ciąży, gdy jest stosowany w zalecanych dawkach. Ogólnie przyjmuje się, że w przypadku dorosłych, maksymalna dawka paracetamolu wynosi zazwyczaj 500 mg do 1000 mg co 4-6 godzin w zależności od potrzeb.

Dawka i częstotliwość przyjmowania paracetamolu w ciąży powinny być jednak ustalone i nadzorowane przez lekarza. Zalecane dawki mogą się różnić w zależności od sytuacji, trwania ciąży oraz stanu zdrowia matki. Nie należy przekraczać zaleconych dawek ani nie stosować go dłużej niż zaleca lekarz. Należy także unikać mieszania różnych leków przeciwbólowych lub przeciwgorączkowych bez konsultacji z lekarzem.

 

Kontakt

Masz pytania? Chcesz się zapisać na wizytę?
Zadzwoń lub napisz do nas. Odpowiadamy na wszystkie wiadomości.

Masz pytania? Zadzwoń


Zapisz się on-line!

Zapisy on-line